Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Facillimum id quidem est, inquam. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Paria sunt igitur. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Consequens enim est et post oritur, ut dixi. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Duo Reges: constructio interrete. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
At multis malis affectus. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Sed quae tandem ista ratio est? Et quidem, inquit, vehementer errat; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Sed hoc sane concedamus.
Sed videbimus. Neutrum vero, inquit ille. Idemne potest esse dies saepius, qui semel
fuit? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Nihil ad rem! Ne sit sane; Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sed quid sentiat, non videtis.
Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
An haec ab eo non dicuntur? Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Non laboro, inquit, de nomine.
At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Efficiens dici potest. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quod cum dixissent, ille contra. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Beatus sibi videtur esse moriens.
Quid est igitur, inquit, quod requiras? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Cur, nisi quod turpis oratio est? Comprehensum, quod cognitum non habet? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Nederlands
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek