Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Duo Reges: constructio interrete. An tu me de L. Quae duo sunt, unum facit.
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Non risu potius quam oratione eiciendum? Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Quis hoc dicit?
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Haeret in salebra. Erit enim mecum, si tecum erit. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit?
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas
maxime pertinere. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
Quid iudicant sensus? Paria sunt igitur. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Audeo dicere, inquit.
Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Itaque contra est, ac dicitis; His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Bork Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Hoc loco tenere se Triarius non potuit.
An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Iam contemni non poteris. At certe
gravius. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Nederlands
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek