Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; At multis se probavit. Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.
Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Etiam beatissimum? Quare conare, quaeso. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque ab his ordiamur. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Duo Reges: constructio interrete. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Bork Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Nemo igitur esse beatus potest. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis? Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Neque enim civitas in
seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quid iudicant sensus? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Nam de isto magna dissensio est. Ubi ut eam caperet aut quando? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Simus igitur contenti his.
Audeo dicere, inquit. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Restatis igitur vos; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Non est igitur voluptas bonum. Sed hoc sane concedamus. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.
Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Erat enim res aperta. Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Bork In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Quis est enim, in quo sit cupiditas,
quin recte cupidus dici possit? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus?