Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Duo Reges: constructio interrete.

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Summus dolor plures dies manere non potest?

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Iam in altera philosophiae parte. Age, inquies, ista parva sunt. Bork Nunc agendum est subtilius. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.

Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere.

At, si voluptas esset bonum, desideraret. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Egone non

intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Non est igitur voluptas bonum. Hoc non est positum in nostra actione.

Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Ergo, inquit, tibi Q. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Bork Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus

accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?