Bork Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quo modo? Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Poterat autem inpune; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Non perfecti autem homines et tamen ingeniis excellentibus praediti excitantur saepe gloria, quae habet speciem honestatis et similitudinem. Bonum incolumis acies: misera caecitas. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Haec mihi videtur delicatior, ut ita dicam, molliorque ratio, quam virtutis vis gravitasque postulat. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Duo Reges: constructio interrete. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Primum Theophrasti, Strato,
physicum se voluit; Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Commentarios quosdam, inquam, Aristotelios, quos hic sciebam esse, veni ut auferrem, quos legerem, dum essem otiosus; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Ego vero isti, inquam, permitto. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen; Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quae contraria sunt his, malane? Quae cum essent dicta, discessimus. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Hoc non est positum in nostra actione. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? At multis malis affectus.
Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Dempta enim aeternitate
nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Iam enim adesse poterit. Memini vero, inquam; Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Nederlands
Italiano
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek