Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Nam ante Aristippus, et ille melius. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Hoc non est positum in nostra actione.
Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare?
Frater et T. Nunc vides, quid faciat. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Quod equidem non reprehendo; Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quae in controversiam veniunt, de
iis, si placet, disseramus. Tum mihi Piso: Quid ergo? Quae cum essent dicta, discessimus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Duo Reges: constructio interrete. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate. Quis Aristidem non mortuum diligit? At enim sequor utilitatem. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Tenent mordicus. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur.
Bork Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Hic nihil fuit, quod quaereremus. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Bork Bork Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Age sane, inquam. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Nam memini
etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Memini me adesse P. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.