Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Neutrum vero, inquit ille. Tu quidem reddes;
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.
Primum quid tu dicis breve? Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.
Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Conferam avum tuum Drusum cum C. Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Ecce aliud simile dissimile.
Torquatus, is qui consul cum Cn. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Sed fac ista esse non inportuna; Illis videtur, qui illud non dubitant
bonum dicere -; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Certe non potest. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quid est igitur, inquit, quod requiras? Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Praeteritis, inquit, gaudeo. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Verum hoc idem saepe faciamus. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quis Aristidem non mortuum diligit? Tubulo putas dicere?
Quo modo autem philosophus loquitur? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ac tamen hic mallet non dolere. Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil illinc huc pervenit. Si verbum sequimur, primum
longius verbum praepositum quam bonum. Explanetur igitur. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Quae duo sunt, unum facit. Duo Reges: constructio interrete. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Nederlands
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek