Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Quod totum contra est. Quid, de quo nulla dissensio est?
Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quod iam a me expectare noli. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Duo Reges: constructio interrete. Quid Zeno? Erat enim Polemonis.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Tubulo putas dicere? Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Bork
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae contraria sunt his, malane? Tollenda est atque extrahenda radicitus. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.
Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Si enim ad populum me vocas, eum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur,
rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Comprehensum, quod cognitum non habet? Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt.
Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Iam in altera philosophiae parte. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.
An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Est, ut dicis, inquam. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Non risu potius quam oratione eiciendum? A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Deinde dolorem quem maximum? Age, inquies, ista parva sunt. Hoc non est positum in nostra actione. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Haeret in salebra. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Turkish
Nederlands
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek